زره پوشیده از قـنداقه، بی شمشیر می آید           شجاعت ارث این قوم است، مثل شیر می آید

به روی دست بابا آسمان ها را نشان كرده           چقدر آبی به این چشمان بی تقصیر می آید!

زبانش كودكانه است و نمی فهمم چه می گوید           ولی میخوانم ازچشمش كه با تكبیر می آید

به چیزی لب نزد جز آه از لطف ستم، اما           نمی دانم چرا از دست دنیـا سیـر می آیـد!

جهانی را شفاعت می كند با قـطرۀ اشكی           كه از چشمش تو گویی آیۀ تطهیر می آید

بخواب ای كودكم لالا، كه سیرابت كند دشمن           بخواب ای كودكم، لالا، كه دارد تیر می آید